ဖုန္းေရႊပညာ (၁)

ဖုန္းေရႊ ပညာ (၁)
-------------------

“ဖုန္းေရႊ” ပညာ ဆိုတာ တရုတ္လူမ်ဳိးတို႕၏ ရိုးရာ အေမြအႏွစ္ “ဂမၻီရ” ပညာတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္အသံထြက္ အမွန္ (အနီးစပ္) ဆံုးကေတာ့ “ဖန္း႐ႈရီ” (Feng shui) လို႕ ထြက္ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီပညာကို ပထမဆံုး မိတ္ဆက္ေပးသူလို႕ ဆိုႏိုင္ေလာက္တဲ့ “ဆရာဟိန္းလတ္” က သူရဲ႕ ပထမဆံုး (Feng shui) စာအုပ္ကို “ဖုန္းေရႊ” လို႕ နာမည္ေပးလိုက္တဲ့ အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီပညာဟာ “ဖုန္းေရႊ” လို႕ “နာမည္ေပါက္” သြားပါေတာ့တယ္။

“ဖုန္းေရႊ” ဆိုတာ ဘာလဲ? ။ ဘယ္လို ဂမၻီရ ပညာလဲ? ။ ဟုတ္ကဲ့ – မွန္တဲ့အတိုင္း ေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပ္ႀကီးေတာ့ မသိပါ။ ဒီပညာက ကၽြန္ေတာ္ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ပညာတစ္ခု မဟုတ္ပါ။

ဒီပညာနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ “ဆရာဟိန္းလတ္” နဲ႕ “ဆရာသက္လံု” တို႔ရဲ႕ စာအုပ္ေတြေလာက္သာ ဖတ္ဘူးၿပီး ဒီပညာအေၾကာင္း ႏိႈက္ႏိႈက္ ခၽြတ္ခၽြတ္ မေလ့လာဘူးပါ။ (စာအုပ္ဖတ္ဖူးရံုနဲ႕ ပညာရပ္တစ္ခုဟာ တတ္ေျမာက္မသြားပါ။ လက္ေတြ႕နဲ႕ ယွဥ္ၿပီးေတာ့ လည္း သုေတသန ျပဳဖို႕လိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕“စာသိ” ေလာက္ဘဲ ရွိပါတယ္)



စာသိအရေတာ့ “ဖုန္းေရႊ” ပညာဟာ “ေနအိမ္၊ အေဆာက္အဦ အခင္းအက်င္း” ေတြနဲ႕ ဆိုင္တဲ့ ပညာျဖစ္ၿပီး “ေနအိမ္ အေဆာက္အဦပညာ” (ေဂဟာေဗဒ)လို႕ ေခၚရမလား ထင္ပါတယ္။

သို႕ေသာ္ အေဆာက္အဦး အခင္းအက်င္းပညာကလည္း “ဖုန္းေရႊ” ပညာရပ္ေအာက္က ဘာသာရပ္ခြဲတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ လိုင္းခြဲေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။

အေဆာက္အဦး တစ္ခု ေဆာက္လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေျမေနရာမ်ဳိး ေရြးရမယ္၊ ဘယ္လို ပံုစံမ်ဳိး ေဆာက္ရမယ္၊ ဘယ္လို အခန္းဖြဲ႕စည္းပံုမ်ဳိး ဖြဲ႕ရမယ္၊ ဘုရားစင္က ဘယ္ေနရာ၊ ဧည့္ခန္းက ဘယ္ေနရာ ၊ မီးဖိုေဆာင္က ဘယ္ေနရာ၊ အိမ္သာ ေရခ်ဳိးခန္းက ဘယ္ေနရာ . . . စသည္ျဖင့္ စနစ္တက် ေနရာခ်ထားတဲ႔ ပညာကို “ဖုန္းေရႊ” ပညာလို႕ ေခၚပါတယ္။

အေဆာက္အဦးရဲ႕ က်က္သေရ မဂၤလာကို တိုးတက္ေစတဲ့ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္တဲ့ “ငါးကန္” ေလးေတြ၊ နိမိတ္ေကာင္းတဲ့ ပန္းပင္ေလးေတြ၊ အသံခ်ဳိလြင္တဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကို ေနရာခ် ထားတဲ့ ပညာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ပစၥည္းကို ဘယ္နားမွာ ထားရမယ္၊ ဘယ္ပစၥည္းကို ဘယ္နားမွာ မထားရဘူး ဆိုတာေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

ဒီလို ေနရာခ်ထားမႈ မွန္ကန္ရင္ ဒီ ေနအိမ္ ၊ အေဆာက္အဦမွာ ေနထိုင္တဲ့ သူမ်ားအတြက္ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး မ်ားတိုးတက္ေကာင္းမြန္ ၿပီး အိမ္တြင္း ေအးခ်မ္းသာယာမႈကို ရရွိႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္ လို႕ (တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ားဟာ) ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ “ေလေၾကာ” နဲနဲ ရွည္ခ်င္ ပါေသးတယ္။ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးမ်ားဟာ တျခားကိစၥေတြမွာေတာ့ မသိဘူး။ သူ႕ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ခ်ီးမြမ္းဖို႕ ေကာင္းတဲ့ လူမ်ဳိးလုိ႕ ေျပာရမလား မသိပါ ? ။

တရုတ္လူမ်ဳိးေတြဟာ ကမၻာေပၚမွာ “လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ (Human Civilization)” အေစာဆံုး လူမ်ဳိးႀကီးတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ၿပီး သူတို႕ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈဟာ အႏွစ္ (၅၀၀၀)ေက်ာ္ေလာက္ၿပီလို႕ ပညာရွင္ေတြ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။

သူနဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ၊ ေခတ္လြန္ ယဥ္ေက်းမႈေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု “က်ဆံုးေပ်ာက္ကြယ္” သြားၾကေပမယ့္ သူတို႕ ကေတာ့ ယေန႕တိုင္ ကမၻာေပၚမွာ လူဦးေရလည္း အမ်ားဆံုး/ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ားကိုလည္း ထိန္းသိမ္းႏိုင္စြမ္း အရွိဆံုး လူမ်ဳိးစုႀကီး တစ္ခုအျဖစ္ ဆက္လက္ ရပ္တည္လွ်က္ ရွိေနပါေသးတယ္။

အဲဒါ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ ့ တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ားဟု သူတို႕ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကလို႕သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ အလြန္တိုးတက္လွတဲ႔ သိပၸံ နည္းပညာ ေခတ္ႀကီးကို ေရာက္လာေပမယ့္ တရုပ္လူမ်ဳိးမ်ားဟာ သူတို႕ရဲ႕ ရိုးရာအေမြအႏွစ္မ်ားကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ထိန္းသိမ္းလွ်က္ ရွိေနဆဲ ဆိုတာကို ေတြ႕ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။

ကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့ မိဘဘိုးဘြားေတြကို ကန္ေတာ့တဲ႔ ပြဲ၊ လ,နတ္ ပူေဇာ္ပြဲ၊ ကြမ္ရင္မယ္ေတာ္ ပူေဇာ္ပြဲ ၊ တေစၧႀကီး ပူေဇာ္ပြဲ ၊ ရိုးရာ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲ ၊ သခ်ႌဳင္းနတ္ပူေဇာ္ပြဲ စတဲ့ စတဲ့ . . . မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ ရိုးရာပြဲလမ္းေတြ ကို တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ားဟာ ယေန႕ထက္တိုင္ေအာင္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ထိန္းသိမ္းထားၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။

တရုပ္ရိုးရာ အေကာင္ (၁၂)ေကာင္ ေဗဒင္ ၊ ဘုတ္ႀကီး (၈)ပါးေဗဒင္ (ယိခ်င္း) ၊ ဘုတ္ႀကီး ငါးပါးေဗဒင္ ၊ ဖုန္းေရႊ ၊ ကြမ္ရင္မယ္ေတာ္ စာခ်ျခင္း စတဲ့ ရိုးရာ ေဗဒင္ပညာမ်ားကိုလည္း ယေန႕တိုင္ ယံုၾကည္လိုက္နာလွ်က္ ရွိေနပါတယ္။

“ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ” ရဲ႕ လက္ေအာက္ကို က်ေရာက္ခဲ့ၿပီး (ေမာ္စီတုန္းေခတ္) အလြန္ဆိုး၀ါးလွတဲ့ “ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရးကာလ” ႀကီးမွာ တရုပ္လူမ်ဳိးတုိ႕ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ မ်ားစြာဟာ ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရပါတယ္။

ဒီလုိ “အေမွာင္ကာလႀကီး” ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ေတာင္မွ တရုပ္လူမ်ဳိးမ်ားဟာ သူတို႕ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို (အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး) ပုန္းလွ်ဳိးကြယ္လွ်ဳိး ဆက္လက္ ထိမ္းသိမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီလို ေရွး႐ိုးရာ အစဥ္အလာေတြကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ယံုၾကည္ေနၾကတာေၾကာင့္ သူတို႕ကို “ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲ ၊ ေရွးရိုး၀ါဒီ” ေတြလို႕ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသလား ? ၊ “အယူသည္းသူ၊ ေခတ္ေနာက္က်သူူ” မ်ားအျဖစ္ ေခၚဆိုႏိုင္ပါသလား ? ။

ဒါဆိုရင္ ယေန႕ ကမၻာမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံ / တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ တိုးတက္မႈကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ ယေန႔ (၂၁)ရာစု တရုပ္လူမ်ဳိးတို႕ရဲ႕ စီးပြားေရး နဲ႕ နည္းပညာပိုင္းမွာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ တိုးတက္ ေနမႈကို ၾကည့္ရင္ သူတို႕ကို ေခတ္ေနာက္က်ေနတဲ့ လူမ်ဳိးဟု ေခၚႏိုင္ပါဦးမလား။ တရုပ္လူမ်ဳိး တို႕ရဲ႕ စီးပြားေရး ၊ နည္းပညာ တိုးတက္မႈကို တစ္ကမၻာလံုးက မ်က္လံုး အျပဴးသားနဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္ ေနၾကရပါၿပီ။

ဒါေပမယ့္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ တရုပ္လူမ်ဳိးမ်ားဟာ ယေန႕ထက္ထိေအာင္ ဂမၻီရပညာမ်ား ႏွင့္ ေရွး႐ုိးရာအစဥ္အလာ မ်ားကို လိုက္နာ က်င့္သံုးဆဲသာ ရွိပါေသးတယ္။ တရုတ္ရိုးရာ ဘံုေက်ာင္းမ်ား၊ ကြမ္ရင္ မယ္ေတာ္ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ား ျပည့္ႏွက္လွ်က္ ရွိပါေသးသည္။

ကမၻာ့ အခ်မ္းသာဆံုး စာရင္း၀င္ တရုတ္သူေဌးႀကီးမ်ားသည္လည္း တရုတ္ရိုးရာ ဂမၻီရပညာရွင္ မ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္ႏီွးေႏွာလွ်က္ ရွိေနပါ ေသးတယ္။

“ကြမ္ရင္မယ္ေတာ္” ေက်ာင္းမ်ား ၊ ဘံုေက်ာင္းမ်ား တြင္လည္း မိမိတို႕၏ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအတြက္ “စာခ်” လွ်က္ရွိေသာ တရုပ္လူမ်ဳိးမ်ား အမ်ားအျပားကို ေတြ႕ျမင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

(၂၁)ရာစု အ၀င္ကာလမွာ စီးပြားေရး ႏွင့္ နည္းပညာအရာမွာ ကမၻာ့နံပါတ္(၁) အဆင့္သို႕ ေရာက္လုနီးပါး ျဖစ္ေနတဲ့ လူမ်ဳိးႀကီး တစ္မ်ဳိးဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ အနာဂါတ္ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ “ဂမၻီရပညာရပ္”မ်ား အေပၚတြင္ လံုး၀ အားထားယံုၾကည္ လွ်က္ရွိသည္မွာ ယံုၾကည္ႏုိင္ဖြယ္ပင္ မရွိပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ လက္ေတြ႕ ေအာင္ျမင္ေနၾကပါတယ္။

ဒါဟာ ဂမၻီရ ပညာရပ္မ်ားကို ေခတ္ႏွင့္ ဆီေလွ်ာ္မႈ မရွိေသာ အယူသည္းမႈမ်ားအျဖစ္ ရႈျမင္ေနၾက သူမ်ားအတြက္ စဥ္းစားဖြယ္ရာ ကိစၥႀကီး တစ္ခုပါ။

ကၽြန္ေတာ္ လက္ေတြ႕ေလ့လာ ၾကည့္သေလာက္ တရုတ္လူမ်ဳိး (၇၀)% ေလာက္ဟာ “ကြမ္ရင္” မယ္ေတာ္ ေက်ာင္း ၊ ဘံုေက်ာင္းမ်ားမွာ “စာခ်” ျခင္း (သို႔မဟုတ္ အလားတူကိစၥမ်ား) မျပဳလုပ္ဘဲ အေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ျပဳလုပ္ေလ့မရွိၾကပါဘူး။ “စာခ်” လို႕ ရတဲ့ အေျဖမ်ားကိုလည္း တေသြမတိမ္း လိုက္နာၿပီး လုပ္ေဆာင္ေလ့ ရွိၾကတာကို ေလ့လာဘူးပါတယ္။

“ဖုန္းေရႊ” ဟာလည္း တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ အားထားယံုၾကည္ရာ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ ဂမၻီရပညာ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ တရုတ္ လူမ်ဳိးမ်ားဟာ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုအျဖစ္ လိုက္နာလွ်က္ ရွိၾကပါတယ္။

ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားမွာလည္း “ဖုန္းေရႊ” ပညာနဲ႕ အလားတူတဲ့ “ျမန္မာ့ရိုးရာ အေဆာက္အဦပညာ” ဆိုတာ ရွိခဲ့ၿပီး ေရွးေခတ္ အိမ္ေဆာက္ လက္သမားဆရာ တိုင္းလိုလို တတ္ေျမာက္ၾကတဲ့ ပညာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယေန႕ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေဆာက္လုပ္ေနၾကတဲ့ အေဆာက္အဦ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ ဒီပညာရပ္ေတြရဲ႕ အရိပ္အေငြ႕ တစ္ခုတစ္ေလမွ မေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး။ တတ္ေျမာက္တဲ့ လက္သမား၊ ပန္းရံဆရာရယ္လို႕လည္း သိပ္မရွိၾကေတာ့ပါဘူး။

“ဖုန္းေရႊ” ပညာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ကိုယ္ေတြ႕ “ခံလိုက္ရတာ”ေလးတစ္ခု ရွိလို႕ ေဖာက္သည္ခ် ခ်င္ပါေသးတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ (၇) ႏွစ္ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္ လမ္းမေတာ္ (၁၉)လမ္း မွာ အခန္းငွားေနရာကေန – အိမ္လခေတြ အရမ္းတက္လာလို႕ ဘုရင့္ေနာင္ (သီရိမြန္) အိမ္ယာ ကို ေျပာင္းလိုက္ ရပါတယ္။ အဲဒီ အိမ္ယာက အခန္းမွာ ဘုရားခန္း တစ္ခန္း ၊ ဧည့္ခန္း တစ္ခန္း ၊ အိပ္ခန္း (၂)ခန္း ပါ,ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ မိသားစုက “ႀကီး” ေတာ့ ဘုရားခန္း တစ္ခန္း သပ္သပ္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ဘုရားစင္ကို ဧည့္ခန္းထဲ ေရႊ႕လိုက္ရၿပီး ဘုရားခန္းကို လူေနလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရားစင္ နဲ႕ ေနာက္ေဖး အိမ္သာေပါက္က တစ္တန္းတည္း က်ေနပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ ေရႊ႕လို႕ရပါဘူး။ “ဖုန္းေရႊ” ပညာအရ လံုး၀ မအပ္စပ္တဲ့ အရာပါ။

စိတ္ထဲမွာ မသိုးမသန္႕ျဖစ္လို႕ ဒီၾကားထဲကုိ သံုးထပ္သားနဲ႕ (Partition) တစ္ခု “ကာ”ထား လိုက္ပါတယ္။ “စတိ ယၾတာ” လုပ္ၾကည့္တာေပါ႕ေလ။ မရပါဘူး ။ အိမ္ေျပာင္းၿပီး တစ္ႏွစ္ မျပည့္ခင္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္ က်န္းမာေရး အသည္းအသန္ျဖစ္ၿပီး ေဆးရုံ တက္လိုက္ရပါတယ္။ ဒီအခန္းမွာ (၂)ႏွစ္ေက်ာ္ ေနခဲ့တဲ့ ကာလမွာ ေဆးရုံ (၂)ႀကိမ္တက္ရပါတယ္။ လူလည္း က်န္းမာေရး ဂ်ဳံးဂ်ဳံးက် ျဖစ္သြားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ေအာက္ထပ္အခန္းကလည္း ေနရာခ်ထားပံုက ကၽြန္ေတာ္တို႕အခန္းအတိုင္း ပါဘဲ။ ဘုရားစင္ နဲ႕ အိမ္သာနဲ႕ တစ္တန္း တည္း။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေျပာင္းလာစ က အဲဒီ အခန္းငွားေနသူ “ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ” ခံစား ေနရပါတယ္။ (ဒီ အခန္းေရာက္မွ ေရာဂါ စ,ျဖစ္တာလို႕ ေျပာပါတယ္)။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္ၿပီး (၁)ႏွစ္ေလာက္ရွိေတာ့ အဲဒီလူ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါနဲ႕ ကြယ္လြန္သြားရွာ ပါတယ္။

“ဖုန္းေရႊ”က ဒီတင္ မၿပီးေသးပါဘူး။ မႏွစ္က ေႏြရာသီ မတိုင္မွီေလးမွာ “စမ္းေခ်ာင္း” က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ “ကၽြန္ေတာ္ အခုေနတဲ့ “အလံု” ရပ္ကြက္ထဲ ကို ေျပာင္းလာတယ္ ၾကားလို႕ ကၽြန္ေတာ္ သြားေတြ႕ပါတယ္။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အခန္းမ်ာ ေနရာခ်ထားပံုက – ဘုရင့္ေနာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေနတုန္းက အိမ္ခန္း ဖြဲ႕စည္းပံုအတိုင္း “ဘုရားစင္” နဲ႕ “အိမ္သာ” က တစ္တန္းတည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီဘုရားစင္ကို ေနရာ ခ်က္ျခင္း ေရႊ႕လိုက္ဖို႕ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ သူ ယံုၾကည္ဟန္ မတူပါဘူး။

သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး။ အဲဒီ ေႏြရာသီမွာဘဲ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ “ကိုယ္တစ္ျခမ္း“ ေလျဖတ္သြားၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလး ကုယူလိုက္ရပါတယ္။

ကဲ – တကယ္ဘဲ “ဖုန္းေရႊ” ပညာရဲ႕ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈလား ? တိုက္ဆိုင္မႈလား ဆိုတာ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ “ဖုန္းေရႊ” နဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး သိပ္မေျပာျပ ႏုိင္ေသးပါဘူး။

ဖုန္းေရႊနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ေဗဒင္ဆိုက္ေတြလည္း ေပၚလာေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ Update တက္မလာၾကေတာ့ပါဘူး။ ျမန္မာ စာအုပ္ေတြထဲမွာေတာ့ ဖုန္းေရႊနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး စာအုပ္အမ်ားအျပား ထြက္ေပၚေနပါတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ ဆရာဟိန္းလတ္ရဲ႕ လက္ရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာေတာ့ “ဖုန္းေရႊ” ပညာရွင္ေတြဟာ ကုမၸဏီႀကီးေတြ ဖြဲ႕စည္းၿပီးေတာင္မွ အေဆာက္အဦးေဆာက္လုပ္ျခင္း ၊ ေနရာခ်ထားျခင္းမ်ားကို အႀကံေပးမႈကို စီးပြားျဖစ္ လုပ္ေဆာင္လွ်က္ ရွိၾကပါတယ္။ အခေၾကးေငြကို ေဒၚလာ ေသာင္းနဲ႕ခ်ီၿပီး ယူၾကတယ္လို႕ ဖတ္ဘူးပါတယ္။

ဖုန္းေရႊ အပိုင္း(၁) ဤတြင္ အဆံုးသတ္ပါၿပီ။ ေနာက္ထပ္ ဖုန္းေရႊ ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သိသင့္သိထိုက္တာေလးေတြရွိရင္ (စာအုပ္ထဲကမဟုတ္ဘဲ လက္ေတြ႕ႀကံဳရတာေလးေတြ ေဖာက္သည္ခ်ျပပါဦးမယ္)

အလည္လာ ဖတ္႐ႈသူအေပါင္း ကိုယ္က်န္းမာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ။

ေဒါက္တင္တင္ဗိုလ္ဗိုလ္ (ကြန္ပ်ဴ-ေဗဒသုခုမ)